Ustawa o prawach konsumenta a rękojmia – r. pr. Karol Borkowski

Ustawa o prawach konsumenta a rękojmia – r. pr. Karol Borkowski

Minął już ponad rok od kiedy instytucja rękojmi została znowelizowana. Od 1 stycznia 2023 r. przepisy dotyczące konsumentów zostały przeniesione do ustawy o prawach konsumentów z dnia 30 maja 2014 r. – w efekcie doszło do znacznego wzmocnienia praw konsumentów, co jest pochodną unijnych dyrektyw. Przypomnijmy sobie pokrótce, na czym polegały zmiany wprowadzone ponad rok temu – r. pr. Karol Borkowski z Kancelarii Radcowskiej Samoszuk Borkowski s. c.

Po pierwsze zdefiniowano to, czego dotyczy w dużej mierze przedmiotowa ustawa, a mianowicie pojęcie „towaru”. Został on określony jako rzecz ruchoma, oznacza to, iż rzeczone przepisy nie znajdą zastosowania, np. do umów zobowiązujących do przeniesienia własności nieruchomości – tu wciąż posługiwać będziemy się przepisami o rękojmi zawartymi w kodeksie cywilnym.

Przechodząc do meritum, w ustawie o prawach konsumenta pojawił się nowy rozdział dotyczący gwarancji konsumenckiej i rzeczonej rękojmi. Jest to istotne, gdyż to na podstawie tych przepisów będziemy dochodzić swoich praw choćby reklamując zakupione towary. Przepisy w kodeksie cywilnym w tym zakresie pozostają aktualne już wyłącznie w konkretnych przypadkach, np. dla przedsiębiorców w zakresie prowadzonej przez nich działalności (sprawy pomiędzy przedsiębiorcami).

Nowelizacja znacznie wydłuża okres przedawnienia roszczeń konsumenta. Od 1 stycznia 2023 r. przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za brak zgodności towaru z umową istniejący już w chwili dostarczenia towaru, a ujawniony w ciągu dwóch lat od tej chwili. Ponadto wydłużony został okres, w ciągu którego konsument uprawniony jest do dochodzenia roszczeń z tytułu rękojmi poprzez odwołanie do zasad ogólnych- z reguły jest to 6 lat. Wskazać należy na przepis:

Art. 43c Ustawy o Prawach Konsumenta:

„ Przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za brak zgodności towaru z umową istniejący w chwili jego dostarczenia i ujawniony w ciągu dwóch lat od tej chwili, chyba że termin przydatności towaru do użycia, określony przez przedsiębiorcę, jego poprzedników prawnych lub osoby działające w ich imieniu, jest dłuższy. Domniemywa się, że brak zgodności towaru z umową, który ujawnił się przed upływem dwóch lat od chwili dostarczenia towaru, istniał w chwili jego dostarczenia, o ile nie zostanie udowodnione inaczej lub domniemania tego nie można pogodzić ze specyfiką towaru lub charakterem braku zgodności towaru z umową”.

Co niezwykle istotne, jedna z najważniejszych zmian polega na usunięciu przesłanki zaistnienia wady – właśnie ta, wyżej wskazana niezgodność towaru z umową jest obecnie podstawą kierowanych roszczeń.  Kwestię tę wyczerpująco precyzuje nam art.  43b.  Ustawy o Prawach Konsumenta:

  1. Towar jest zgodny z umową, jeżeli zgodne z umową pozostają w szczególności jego:

1) opis, rodzaj, ilość, jakość, kompletność i funkcjonalność, a w odniesieniu do towarów z elementami cyfrowymi – również kompatybilność, interoperacyjność i dostępność aktualizacji;

2) przydatność do szczególnego celu, do którego jest potrzebny konsumentowi, o którym konsument powiadomił przedsiębiorcę najpóźniej w chwili zawarcia umowy i który przedsiębiorca zaakceptował.

Ponadto towar, aby został uznany za zgodny z umową, musi nadawać się do celów, do których zazwyczaj używa się towaru tego rodzaju, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa, norm technicznych lub dobrych praktyk, występować w takiej ilości i mieć takie cechy, w tym trwałość i bezpieczeństwo, a w odniesieniu do towarów z elementami cyfrowymi – również funkcjonalność i kompatybilność, jakie są typowe dla towaru tego rodzaju i których konsument może rozsądnie oczekiwać i musi być dostarczany z opakowaniem, akcesoriami i instrukcjami, których dostarczenia konsument może rozsądnie oczekiwać.

Wskazać jednak należy, iż każdorazowy sprzedawca, co do zasady nie odpowiada za niezgodność towaru z umową, może wszak wcześniej choćby poinformować konsumenta, iż konkretna cecha towaru odbiega od wymogów.

Kolejną istotną zmianą sprzed roku jest kwestia terminu obowiązku odpowiedzi na reklamację. Zgodnie ze znowelizowanym art. 7a ustawy o prawach konsumenta, przedsiębiorca jest zobowiązany udzielić odpowiedzi na reklamację konsumenta w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania. Brak odpowiedzi we wskazanym terminie oznacza uznanie reklamacji. Odpowiedź powinna być udzielona na papierze lub na innym trwałym nośniku.

Wnioski są oczywiste-  nowelizacja sprzed roku stanowi ukłon wobec konsumentów, w szczególności wskazuje na to wydłużenie terminu ewentualnego przedawnienia roszczenia, a także korzystne uregulowanie kwestii zgłoszonej reklamacji. Przed wdaniem się w spór ze sprzedawcą warto jednak skonsultować się z kancelarią radcowską (polecamy swoje usługi – Kancelaria Radcowska Samoszuk Borkowski s. c.) lub adwokacką, wszak każda sprawa jest inna i nieraz niewielkie z pozoru niuanse mogą odgrywać ważną rolę w ewentualnym procesie sądowym – warto, aby sprawę przeanalizował radca prawny lub adwokat.

 

Zapraszamy do zapoznania się z innymi publikacjami Kancelarii na naszym blogu:

https://kancelariasamoszuk.pl/pl/aktualnosci/

r. pr. Karol Tomasz Borkowski

 

#prawa konsumenta #porada #rekojmia #reklamacja #roszczenie #kancelaria #kancelariabialystok #prawnicy #adwokat #radcaprawny #postepowaniesadowe #wniosek #poradaprawna