Zadośćuczynienie – wygrana na rzecz klienta

Zadośćuczynienie – wygrana na rzecz klienta

Pochwalić się sukcesem raz na jakiś czas nie jest grzechem, a więc zawiadamiamy: nasza Kancelaria wygrała kolejną sprawę o zadośćuczynienie- tym razem z tytułu nieprawidłowo wykonanego zabiegu w gabinecie kosmetycznym, w wyniku którego klientka doznała blizn. Sprawa jest ciekawa i warta krótkiego opisu.

Powódka udała się do gabinetu kosmetycznego w celu wykonania makijażu permanentnego brwi. W wyniku nieprawidłowego wykonania przedmiotowego zabiegu i korekt doznała uszkodzenia ciała, tj. blizn (naczyniowe: w okolicy przyśrodkowych łuków brwiowych i na dolnej granicy łuku brwiowego) oszpecających jej twarz powodując cierpienia psychiczne i fizyczne.

Zgodnie z wolą poszkodowanej Kancelaria wytoczyła powództwo przeciwko towarzystwu ubezpieczeniowemu, które łączyła z właścicielką przedmiotowego gabinetu kosmetycznego umowa ubezpieczenia. -odpowiedzialność cywilna za szkody wynikłe z wadliwego wykonania czynności, prac lub usług. Pozwana przyznała swoją odpowiedzialność, wypłaciła też z tego tytułu niewielką kwotę zadośćuczynienia – 1.000, 00 zł. Wobec powyższej niedopłaty zupełnie odbiegającej od realnie doznanych cierpień przez poszkodowaną, Kancelaria wystąpiła z roszczeniem zasądzenia kwoty 10.000, 00 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę, jakiej doznała klientka w wyniku niewłaściwie wykonanego w gabinecie urody zabiegu kosmetycznego.

Kancelaria w toku postępowania podkreślała, iż na skutek nienależycie wykonanego zabiegu makijażu permanentnego brwi, powódka została oszpecona, co w konsekwencji naraziło ją na przykrości ze strony otoczenia i wpłynęło na stan zdrowia psychicznego. Poprawnie wykonany makijaż permanentny przez doświadczoną kosmetyczkę powinien wyglądać naturalnie, nie wykazywać cech przerysowania. Bezsprzecznie u powódki tego efektu nie osiągnięto, doprowadzając jednocześnie do jej oszpecenia – to właśnie chcieliśmy wykazać w przedmiotowym postępowaniu sądowym.

Przechodząc już do kwestii stricte prawnych: jak stanowi art. 445 § 1 k.c., w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie pieniężne, o którym mowa we wskazanym przepisie ma na celu przede wszystkim złagodzenie cierpień. Obejmuje ono cierpienia fizyczne i psychiczne. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 26 listopada 2009 roku (sygn. akt III CSK 62/2009)) wyraził pogląd, iż zadośćuczynienie przewidziane w art. 445 § 1 k.c. ma charakter kompensacyjny – stanowi swoisty sposób naprawienia krzywdy w postaci doznanych cierpień fizycznych i negatywnych przeżyć psychicznych, istniejącej zarówno w chwili orzekania, jak i takiej, którą poszkodowany będzie w przyszłości na pewno lub z dającym się przewidzieć dużym stopniem prawdopodobieństwa odczuwać.

Zasadniczą przesłankę określającą jego wysokość stanowi więc stopień natężenia doznanej krzywdy, tj. rodzaj, charakter, długotrwałość cierpień fizycznych i ujemnych doznań psychicznych ich intensywność oraz stopień doznanego uszkodzenia. Bez wątpienia większość negatywnych czynników zaistniała w niniejszej sprawie, co Kancelaria podkreślała w toku postępowania sądowego. Istotną okolicznością indywidualizującą rozmiar krzywdy jest także wiek poszkodowanej tu – 23 lata. Utrata możliwości realizacji zamierzonych celów oraz czerpania przyjemności z życia jest szczególnie dotkliwe dla człowieka, który doznał uszczerbku nagle i co najistotniejsze- bez swojej winy.

Oczywiście natężenie doznanych krzywd zależy od indywidualnych cech poszkodowanego. Strona powodowa zdołała przekonać Sąd, iż poszkodowana bardzo źle psychicznie zniosła fakt oszpecenia po nieudanym zabiegu, a przedłużające i nieskuteczne zabiegi korekcyjne doprowadziły ją do depresji (tu pomocna okazało się przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego). Co istotne poszkodowana źle znosiła również to, iż nie może wystawiać się na silne promienie słoneczne podczas, gdy przebywała na wcześniej zaplanowanym urlopie we Włoszech, który zamiast wypoczynku pozostawił niemiłe wspomnienia dotyczące ciągłego zasłaniania twarzy przed słońcem i ludźmi.

Zadośćuczynienie z art. 445 k.c. ma więc przede wszystkim charakter kompensacyjny, a więc w konsekwencji jego wysokość powinna przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość, a nie jedynie symboliczną. Oczywiście zadośćuczynienie objęte jest dyskrecjonalnością sędziowską, jednak Sąd może odmówić jego zasądzenia wyłącznie w wypadku, gdy doznana krzywdy była znikoma lub znacznego przyczynienia się poszkodowanej do samego powstania szkody. Taka sytuacja nie miała miejsca w okolicznościach niniejszej sprawy, co podkreślił Sąd w uzasadnieniu wyroku.

Sprawa ta nie jest odosobniona, warto wskazać na orzecznictwo w szczególności na niezwykle podobną sprawę prowadzoną przez Sąd Okręgowy w Słupsku –wyrok z dnia 25 października 2013 roku (sygn. akt: I C 214/13), a także sygn., akt II C 21/12 – Wyrok Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, sygn. akt I C 1534/12 Sąd Okręgowy w Warszawie, i sprawa o sygn. akt VI ACa 665/11 prowadzonej przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie.

Cieszymy się, że mogliśmy pomóc w przedmiotowej sprawie i zyskać kolejnego zadowolonego klienta.

Zapraszamy do zapoznania się z innymi publikacjami Kancelarii na naszym blogu:

https://kancelariasamoszuk.pl/pl/aktualnosci/

r. pr. Karol Tomasz Borkowski